Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Πολύ κο κο κο κι από αυγό (σχεδόν) τίποτε...


Μετεωρολόγος δεν είμαι βέβαια, αλλά η βροχή τον Απρίλη δεν μου κολλάει καλά από καμία πλευρά.

Επικοινωνιολόγος δεν είμαι βέβαια, αλλά οι τυμπανοκρουσίες για κάθε τι που έχει προαναγγελθεί και μια και δυο και τρεις φορές, επίσης δεν μου κολλάει καλά, όπως και να το δω.

Οικονομολόγος δεν είμαι βέβαια, αλλά είναι προφανές ότι ο συμψηφισμός ΦΠΑ είναι καλό πράγμα. Απολύτως καλό και απαραίτητο, ταυτόχρονα, μου φαίνεται και το πείραμα της Ελλάδας να επαναπροσεγγίσει τις αγορές. Όποιος υποστηρίζει το αντίθετο μάλλον έχει όρεξη για θεωρητικές αναλύσεις επί της αποτελεσματικότητας του καπιταλιστικού μοντέλου. Και κάτι τέτοιο, για να επιστρέψω στην επικείμενη έκδοση ομολόγων, προφανώς θα γίνει σε προστατευμένο περιβάλλον και με προεξοφλημένη την καλή έκβαση, με τρόπο στημένο λοιπόν, που λέει κι ο ΣΥΡΙΖΑ και ευτυχώς κι αλίμονο αν ήταν αλλιώς! 

Εκείνο που με εξοργίζει, όμως, είναι η επικοινωνιακή φανφάρα του πράγματος. Ανακοινώσεις με σημαίες και ταμπούρλα σαν αυτή πριν από λίγα λεπτά από τον πρωθυπουργό για τον ΦΠΑ. Κι αναρωτιέμαι... Αν για τον ΦΠΑ ο πρωθυπουργός κάνει περίπου διάγγελμα, έτσι και γίνει κάνα ανέλπιστο, τύπου να γυρίσουν τα γλυπτά απ’ το Βρετανικό Μουσείο ή να βρούμε αρκετό πετρέλαιο για δέκα φορές το χρέος μας, τι θα κάνει; Θα έρχεται πόρτα-πόρτα να μας το πει ντυμένος σαν τη Σερ στο Vegas; 

Τι κάνει το Μαξίμου; Πάει να μαζέψει τ' ασυμάζευτα απόνερα της Μπαλτακιάδας. Πώς; Όπως ακριβώς κι οι εταιρείες αλλαντικών μετά τις ανακοινώσεις του ΕΦΕΤ για το σκάνδαλο με το DNA αλόγου. Ποιος δεν θυμάται εκείνη την περίοδο πόσο πύκνωσαν σε τηλεόραση και ραδιόφωνο τα σποτάκια που πλήρωναν οι εταιρείες για να φύγει απ' το αυτί του καταναλωτή το χλιμίντρισμα, κάθε που έπεφτε το βλέμμα του στο ράφι με τα παριζάκια; Ε λοιπόν, αυτό ακριβώς κάνει τώρα κι η κυβέρνηση. Όλα τα λεφτά στην επικοινωνία! Λαλίστατος ο πρωθυπουργός για τον ΦΠΑ. Ούτε κουβέντα για το σκάνδαλο Μπαλτάκου.

Πιθανότατα δεν φταίει το Μαξίμου. Πιθανότατα, φταίμε οι πολίτες που δεν έχουμε ακόμη εκπαιδεύσει το πολιτικό προσωπικό ώστε να γίνει πια συνείδηση ότι στην πολιτική δεν λειτουργούμε ως καταναλωτές. Ότι η διαφήμιση περιττεύει και οφείλει να αντικατασταθεί από σαφείς απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα. 

Και μάλλον δεν τους έχουμε εκπαιδεύσει γιατί εξακολουθεί να ισχύει το αντίθετο. Την ψήφο μας εξακολουθεί να την κερδίζει αυτός που υπερθεματίζει σε πλειστηριασμό φανφάρας και επικοινωνιακού εντυπωσιασμού. 

Αν αρχίσουμε, σκέφτομαι, να προτιμάμε και να τιμάμε τους "αθόρυβους", θα έχει συντελεστεί στην Ελλάδα μια πραγματικά αποδοτική επανάσταση.

*Η φωτό τυχαίο στιγμιότυπο. Θα μπορούσε να δείχνει τον Τσίπρα να ναρκισσεύεται ως κορυφαίος ευρωπαίος ηγέτης, την "ανεκδιήγητη" Ραχήλ καβάλα στο κάγκελο, την Άντζελα Δημητρίου να σταυροκοπιέται στα εικονίσματα ή και τον Θεοδωράκη παρέα με την αγελάδα (ως άλλο Γρηγόρη Αρναούτογλου). Showbiz το ένα... showbiz και τ' άλλο.